در این نشست حدود سیوچند شاعر اثرشان را برای حاضرین قرائت کردند و پسازآن سال خوبی را برای اهالی شعرانه آرزو کردند. به دلیل زیاد بودن تعداد شاعران زمان زیادی بهنقد اختصاص داده نشد اما در همین زمان کم آثار کسانی چون «عرفان اکبرپور» «ندا ظاهری» و... موردبررسی قرار گرفت.
«صابر قدیمی » دربارهی اثر «عرفان اکبرپور » گفت: صرفنظر از زیباییهای انکار نشدنی و لحظههای خوب در شعرت ، باید بگویم به نظر میرسد در قسمتهایی سهلانگاری زبانی داشتی.شتاب در جلو رفتن نباید بگذارد که ما در رعایت کردن بعضی مسائل _مثل توجه بهتناسب محور همنشینی و جانشینی_سهلانگارانه عمل کنیم. شاید تفاوت یک شاعر حرفهای با سایرین هم همین باشد که او سعی میکند در عین ارائهی یک کار بدیع ، اصول را هم رعایت کند.
«مجید معارف وند» افزود: اشاره به لغزشهای زبانی کاملاً درست بود.نکتهی دیگر اینکه به نظرم اگر بعضی بندها را جابهجا میکردیم روایت بهتری داشتیم.
«علیرضا آذر» بیان داشت: بههیچعنوان نمیتوانم بپذیرم که تو شاعر بدی هستی. تو شاعری نیستی که از جلسات شعر شاعر شده باشی.از خلوت خودت شاعر شدی و بعد به جلسات راه پیدا کردی .به نظر من کسی که از جلسات شاعر میشود سطح پایینتری نسبت به کسانی دارد که از خلوت خودشان شاعر میشوند.اما باید بگویم فاصلهی باریکی هست بین ادبیات محفلی و محلی؛ به دوپهلو نوشتن بپرداز. به نظرم در این اثر لایهی اولیهی متن بیش از همه نمایان بود. باید مراقب این فریب خوردنها باشی چراکه نمونهی این فریب خوردنها را در کرج داشتیم!
«حسین میر سعید» پس از « عرفان اکبرپور» شعری از خود را خواند که «علیرضا آذر» به بیان اینکه : به نظر میرسد هنوز با زبان موزون فاصلهدارید و به آن نرسیدهاید... علت اینکه ما آثار را میبینیم این است که ... وقتی شما برای شعر خواندن در جایگاه قرار میگیرد گویی از تکتک حاضرین در جمع اجازه گرفتهاید تا شعرتان را بخوانید... بسنده کرد.
«ندا ظاهری» آخرین نفری بود که اثرش موردبررسی قرار گرفت.
«ذاکری » در مورد کار او گفت:تصویرهای انتزاعی شما باعث میشد که مخاطب با شما همراه نباشد .مخصوصاً ابتدای شعر بهگونهای بود که ازنظر تصویر مخاطب را با خود همراه نمیکرد. درصورتیکه بعضیها معتقدند شروع کار باید قویتر از کلیت کار هم باشد.
«لیلا کرد بچه» افزود:علاوه بر تصاویر انتزاعی ، به نظر من تشبیه چشم به دریا ،تصویری بهشدت پرکاربرد است که مناسب ابتدای یک اثر نیست .ابا این کار نگار که خالق اثر بهصورت ناخودآگاه دیواری بین خود و مخاطبش کشیده است.
پسازآن شاعران مذکور اشعار خود را برای حاضرین قرائت کردند و جلسه با شعر «سامی تحصیلداری» به پایان رسید.
منبع: ریتم نو
نویسنده: فرزین پاکطینت
عکس: امین باقری